تفاوت انواع گریدهای پلی اتیلن LLD , HD , LD

پلی اتیلن ها گروهی از خانوادۀ بزرگ تر پلی الفین ها هستند که به لحاظ تولید و مصرف در میان پلیمرها در بالاترین رتبه بوده و از پلیمریزاسیون مونومرهای خطی حاوی گروه های وینیلی تولید می شوند. سه نوع اصلی آن ها عبارتند از :
– ۱ پلی اتیلن سنگین (HDPE)
– ۲ پلی اتیلن سبک خطی (LLDPE)
– ۳ پلی اتیلن سبک (LDPE)
تاریخچه: اولین محصول تجاری پلی اتیلن در سال ۱۹۴۰ از نفت خام یا گاز طبیعی تهیه شده است. این ماده ترموپلاستیک است که بسته به ساختار مولکولی از نوعی به نوع دیگر متفاوت است .
در حقیقت، با تغییر وزن مولکولی )طول زنجیر(، تبلور )وضعیت زنجیر( و خواص شاخۀ آن )پیوند شیمیایی بین زنجیرهای مجاور(می توان محصولات متنوعی تولید کرد. دمای انتقال شیشهای در حدود ۸۰ – درجۀ سانتیگراد است و با توجه به درصد تبلور پلیمر تغییر میکند.

در نهایت، مهم ترین خواص شیمیایی این پلیمرها عبارتند از :
– هیدروکربن غیرقطبی و اشباع با جرم مولکولی بالا دارای خواص شیمیایی مشابه پارافین
– شکل بلورین به دلیل تقارن ساختاری؛ افزایش چگالی و پایداری مکانیکی و شیمیایی با افزایش بلورینگی
– پایداری شیمیایی بالا
– حلالیت در هیدروکربن های آروماتیک مانند تولوئن و زایلن یا حلال های کلرینه مانند تری کلرواتان یا تری کلروبنزن در دمای
بالاتر از دمای محیط
– عدم جذب آب
– نفوذپذیری کم گازهای قطبی و بخار آب و عبورپذیری بالای اکسیژن و دی اکسیدکربن
– شکننده شدن در صورت قرار گرفتن در معرض تابش نور خورشید؛ استفاده از کربن بلک به عنوان پایدارکنندۀ اشعۀ ماوراء بنفش
– سوختن آرام با شعلۀ آبی و بوی پارافین
– چاپ پذیری تنها در صورت اصلاح

  • Praesent elementum molestie metus, vitae faucibus odio euismod vitae.
  • Nullam faucibus sapien eu neque sagittis, ut commodo nunc porttitor.

  • Cras velit nibh, porttitor id consequat non, porta sit amet orci.

  • Proin rhoncus, urna sed pretium tincidunt, leo tellus sagittis velit, et placerat elit dolor non felis.

فرآیند تولید و فرآوری: از طریق استفاده از کاتالیست و تغییر روش پلیمریزاسیون این ماده میتوان خواص مختلفی همچون چگالی،شاخص جریان مذاب (MFI) ، بلورینگی، درجه شاخهای و شبکهای شدن، وزن مولکولی و توزیع وزن مولکولی در آن ها را کنترلکرد .
با استفاده از اکسترودر، فرآوری و شکل دهی پلیمرها انجام می گردد.

با وزن مولکولی بسیار بالا (UHMWPE): پلی اتیلن خطی زنجیره های خطی طولانی، مقاومت ضربه، سایش، سختی و شکست فشاری بالایی دارند و برای کاربردهایی که نیاز به مقاومت در برابر سایش دارند به کار می رود .
فرآیند پذیری این پلیمر گرمانرم دشوار است و از آن برای ساخت فیبرهای بسیار قوی استفاده میکنند تا بتواند جایگزین کولار )نوعی پلی آمید( در جلیقههای ضد گلوله شود. همچنین صفحات بزرگ آن را میتوان به عنوان جایگزین زمینهای اسکیت یخی استفاده کرد .
– ۲ با دانسیتۀ بالا (HDPE): پلی اتیلن خطی سخت تر از پلی اتیلن شاخهای است و استحکام کششی بالایی دارد اما پلی اتیلن شاخهای آسان تر و ارزان تر ساخته میشود .
پلیمریزاسیون این پلی اتیلن خطی در فشار و دماهای نسبتاً پائین انجام می گردد و تنها اکسید کننده های قوی به طور محسوس در محدوده دمایی مشخص به این پلیمر حمله خواهند کرد .
خواص مکانیکی این ماده، استفاده از آن ها را در شکل های بزرگ تر و کاربردهایی نظیر مواد ورقه ای در داخل مخازن، به عنوان عایق کاری در ستونها گسترش داده است .
در این ماده از جوش حرارتی می توان استفاده کرد .